پیش بینی عود مصرف مواد بر اساس آسیب های دوران کودکی : نقش میانجی بیگانگی روابط موضوعی، سازمان شخصیت مرزی و افسردگی

مقدمه: عود مصرف مواد و اثرات مخرب آن یکی از چالش‌های عمده در درمان اعتیاد است. هدف این پژوهش تبیین مدل عود مصرف مواد بر اساس آسیب‌های دوران کودکی، بیگانگی روابط موضوعی، سازمان شخصیت مرزی و افسردگی در معتادان تحت درمان با متادون انجام شد. روش: پژوهش حاضر توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه معتادان مرد تحت درمان با متادون شهرستان کاشان در بهار 1398بودند. تعداد 170 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس و بر اساس ملاک‌‌‌‌‌های ورود و خروج انتخاب شدند. جمع‌ آوری داده‌‌ها از طریق مقیاس عود مصرف، آسیب‌های دوران کودکی، پرسشنامه افسردگی بک، پرسش‌نامه روابط موضوعی بل، و سیاهه سازمان شخصیت کرنبرگ انجام شد. تحلیل داده‌‌‌ ها به روش تحلیل مسیر از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری انجام شد. یافته‌ها: نشان داد مدل‌ روابط متغیرهای آسیب‌های کودکی، مولفه بیگانگی روابط موضوعی، سازمان شخصیت مرزی و افسردگی با عود مصرف مواد به صورت مستقیم و غیرمستقیم، برازندگی خوبی دارند (0/0489:RMSEA). در میان مسیرهای غیرمستقیم، متغیرهای میانجی روابط موضوعی و افسردگی معنادار بودند. در مجموع این مدل 49/6درصد از عود مصرف مواد در میان معتادان تحت درمان را تبیین می‌کند. نتیجه‌گیری: آسییب های دوران کودکی، می تواند در دوران‌های بعدی زندگی معتادان به شکل اختلال در سازمان شخصیت، احساس بیگانگی و بالتبع افسردگی بروز کند و عود مواد راهبردی جهت رهایی از این رنج هاست. از این منظر شناسایی و پرداختن به عوامل مذکور، درک عمیق‌تری از عود ارائه می‌نماید. پیشنهاد می‌گردد متخصصین در یک بستر درمانی موثر به متغییرهای مذکور در قالب پروتکل‌های درمانی بپردازند.